Unutmadım İşte...

Unuttum sanıyordun değil mi,
unuttum sanıyordun o güzel yüreğini.
Yok be gülüm unutmadım,
inan ki bendeki sen hiç gitmedi.
Aramak en güzel notada melodiyle seni,
her yüzde buldum sanıp yanılmak.
Ah turuncu düşlerimin beyaz güzeli,
ne acıymış hasretinle yanmak.
Düşünmesende olur artık beni,
seni vefasız aşklara bıraktım.
Yüzüm kırılan bardakta saklı şimdi,
birdaha acısın incinen yanım...

Unuttum sanıyordun değil mi,
unuttum sanıyordun o güzel yüreğini.
Yok be gülüm unutmadım,
inan ki bendeki sen hiç gitmedi.
Zaman beni kayıp bir şehirde unuttu,
gündüzüm bile geceme düşman.
Yüreğim kendince bir düş kurdu,
hayat zaten silmiş beni çoktan.
Hep dış görünüşe aldandım da,
acıyı sevda sanıp koynuma aldım.
Sevilmeden sevmek istedim ama,
hergece yastığa gözyaşı damlattım...

Unuttum sanıyordun değil mi,
unuttum sanıyordun o güzel yüreğini.
Yok be gülüm unutmadım,
inan ki bendeki sen hiç gitmedi.
Yokluğunda öğrendim acının rengini,
seni anlatmak istedikçe özledim.
Meğer öyle çok sevmişim ki,
hasretine hergün gözyaşı ekledim.
Ne kötüymüş oysa başlarken bitmek,
herşeyi oluruna bırakarak sevmek.
Girmişken aşkın çıkmaz sokağına,
işte seni orada yitirmek...

Unuttum sanıyordun değil mi,
unuttum sanıyordun o güzel yüreğini.
Yok be gülüm unutmadım,
inan ki bendeki sen hiç gitmedi.
Bir yıldız kayınca gökten,
sizin oralarda dilek tutarlar.
Bir yıldız kayınca gökten,
bizim buralarda birinin öldüğüne inanırlar.
Bir dilek daha tut istersen,
gökten bir yıldız daha kaysın.
Ben çoktan hazırım ölmeye,
yeterki düşlerin yüreğine inansın...